"De verbouwing is niet door compromissen ondergeschikt aan volledige nieuwbouw, maar de elementen van het bestaande gebouw vormen

          samen met haar veranderingen en de nieuwe elementen een nieuwe eenheid die een volledig werk is." (Herman CZECH)

          Eigen aan de verbouwingen is dat bepaalde beslissingen al gegeven zijn. Gezien elk ontwerpproces een opeenvolging van beslissingen is,

          waarin latere beslissingen door eerdere bepaald zijn, maakt het geen wezenlijk verschil of die eerdere beslissingen door de ontwerpen zelf of

          door andere zijn genomen.

          Verbouwingen worden in de hiërarchie van de architectuur dikwijls tot de 'kleinere' of 'minder belangrijke' opgaven gerekend (het begin van de

          carrière van de meeste architecten bestaat voornamelijk uit verbouwingen). Het omgaan met bestaande gebouwen in de stad blijft echter een

          belangrijke rol spelen, die de vingeroefeningen van een beginneling in het vak overstijgt.

          Als kleinschalig architectenbureau in een stedelijke omgeving worden deze opdrachten, hoe klein dan ook, niet uit de weg gegaan en

          integendeel met enthousiasme onthaald. Elke nieuwe opgave wordt benaderd met een onbevangenheid en inzet al ware het een eerste opdracht,

          maar met de ervaring van en de diepgang van alle vorige projecten.

          Hierbij wordt elke opgave aangevat vanuit een reflecterende houding, met een interesse voor het kleinschalige en ambachtelijke. Met sobere

          ingrepen wordt de essentie van het gebouw of gebouwtype blootgelegd, met respect voor de bijzondere details die in elke bestaande situatie

          worden aangetroffen. Bijzondere aandacht wordt gegeven aan het omgaan met deze details, verspringingen, overgangen in het materiaal of

          tussen materialen, de keuze tussen bewaren en veranderen. Bijzondere aandacht gaat naar de compositie en de interne organisatie van het

          gebouw, waarin gestreefd wordt naar een zo natuurlijk mogelijke ingreep, die weliswaar duidelijk refereert naar het heden maar zich toch

          moeiteloos integreert en als het ware opgaat in het geheel "alsof het altijd zo geweest is". Hierin wordt onvoorwaardelijke voorrang gegeven

          aan de concrete ervaring van het gebruik, boven representaties en foto's.